Ik ben rond mijn 16e begonnen met gitaarspelen. Een goedkope tweedehands elektrische gitaar (een echte Epiphone) en een handvol akkoorden waren voldoende om binnen een paar weken in een bluesrockbandje te gaan spelen. Repeteren deden we in een boerenschuur.
Al snel begon ik met het volgen van klassieke gitaarlessen. Na een aantal jaren leek het volgen van een vakopleiding in deze richting een logische vervolgstap. Maar het klassiek repertoire trok toch onvoldoende en ik raakte steeds meer geïnteresseerd in fingerpicking en aanverwante stijlen.
Uiteindelijk bleek de elektrische gitaar destijds een grotere aantrekkingskracht, de Epiphone was al lang ingeruild voor een heuse Fender Stratocaster. Ik begon me als pop/rock gitarist in jazz te verdiepen en stortte me meer en meer op improvisatie en studeerde uiteindelijk in 1991 af aan het conservatorium in Arnhem, specialisatie elektrisch gitaar Lichte Muziek.
Gedurende deze periode heb ik in allerlei lokale bands gespeeld in zeer uiteenlopende stijlen zoals blues, pop, funk en heavy rock. In die tijd had ik ook een jazz trio onder eigen naam. Vooral in de laatste jaren van mijn opleiding richtte ik me steeds meer op fusion, de mix van jazz en rock waarbij gitarist Scott Henderson destijds een grote inspiratiebron vormde. Overigens vormt een optreden met een Duitse rockband op een festival met 20.000 bezoekers een memorabel moment.
Ik begon in deze periode ook steeds intensiever gitaarles te gaan geven, eerst aan huis maar al spoedig raakte ik verbonden aan de Stroming, de streekmuziekschool Wijchen en kort daarna ook aan de Muzelinck in Oss.
De laatste 10 jaar ben ik me steeds meer gaan profileren als begeleider van artiesten als Gé Reinders waarmee ik 5 jaar heb gespeeld en 3 cd’s mee heb opgenomen. In deze setting ging ik muzikaal back-to-basics, hoofdzakelijk akoestisch repertoire en dat in de intieme setting van theaters door het hele land en daarbuiten. Een drukke periode van optredens, maar ook regelmatig tv en radio-opnames. Muzikaal gezien werd ik opnieuw gegrepen door de akoestische gitaar en dan vooral bluegrass en fingerstyle zoals Tommy Emmanuel dat pleegt te doen.
Na Ge Reinders was er behoefte aan wat meer rust maar al snel kreeg ik een aanbod dat moeilijk te weigeren was. Als invaller van Cor Mutsers werd ik gevraagd Bert Meulendijk op elektrisch gitaar te vervangen voor de 2004 tour met de Belgische zangeres Dana Winner wat eindelijk resulteerde in optredens in Kaapstad en een uitverkochte Sun City Superbowl in Zuid-Afrika. Voor degenen die dit niks zegt, dit is de zaal waar alle groten der aarde hebben gespeeld, van Queen tot Elton John, tevens de zaal die het onderwerp is van de protestsong “Sun City” als aanklacht tegen het apartheidsregime.
Op het moment ben ik als gitarist verbonden aan Jos Hol, een singer-songwriter uit het zuiden des lands met een “verhaal” waarmee in 2011 de CD “Verlange” werd opgenomen. Ook speel ik op het moment bij Stolen Dan, een 11 koppige Steely Dan tribute band.